‘Ik ben 90,5. Nu ik de negentig gepasseerd ben, tel ik in halve jaren.’
Meneer Van Steijn (90) was de gelukkige winnaar van een prijsvraag van SeniorenStudent: ‘Bedenk de leukste aanvraag en win 3 uur gratis een SeniorenStudent’. Meneer Van Steijn wilde graag met een kunstacademiestudent naar het Mauritshuis om over kunst te praten. Hij heeft zelf aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag gestudeerd en een leven als kunstenaar achter de rug. Daarom wilde hij graag een dag doorbrengen met een kunstacademiestudent van deze tijd.
En zo geschiedde. Zondag kwam Isabelle (23) bij hem langs om eerst zijn collectie te bewonderen en haar portfolio te laten zien en vervolgens samen naar het Mauritshuis te gaan. Isabelle studeert ook aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Als je het huis van meneer Van Steijn binnenkomt, zie je direct dat hij geen doorsnee senior is. Zijn huis hangt vol kunst, grotendeels van eigen hand. Hij woont zelfstandig en kan bijna alles nog zelf. ‘Ik ben 90,5. Nu ik de negentig gepasseerd ben, tel ik in halve jaren,’ vertelt hij met een grote grijns.
Andere tijden
Meneer Van Steijn heeft in de jaren veertig aan de kunstacademie gestudeerd. Een bijzondere periode, want het waren de oorlogsjaren. ‘Het was zo’n andere tijd. Op de academie kon je alleen voor beeldende kunst kiezen, alle andere kunst was kitsch. Er was weinig ruimte voor eigen interpretatie. Docenten waren heel streng, je mocht nooit met de modellen praten.’ Isabelle luistert met veel interesse en vergelijkt het met nu: ‘Nu is er juist veel ruimte voor eigen ontwikkeling. Het is net een snelkookpan, mijn werk is nu alweer zo anders dan een half jaar geleden.’
Vrouwen
Dat meneer Van Steijn van vrouwen houdt is geen geheim. ‘Het mannelijke lichaam vind ik niks aan. Al mijn modellen waren vrouwen,’ vertelt hij terwijl Isabelle door een van zijn schetsboeken bladert. Ze mag een tekening uitkiezen die hij haar cadeau geeft. Boven de bank hangt een prachtig portret van de vrouw met wie hij 62 jaar getrouwd is geweest en met wie hij vier kinderen kreeg. Twee jaar geleden is ze overleden aan de gevolgen van alzheimer en sindsdien voelt meneer Van Steijn zich vaak alleen. ‘Daarom ben ik zo blij met dit uitje naar het Mauritshuis, ik heb er lang naar uitgekeken.’
Mauritshuis
Onderweg naar het Mauritshuis geniet meneer Van Steijn van het feit dat hij vandaag niks hoeft te doen en door twee vrouwen naar het Mauritshuis wordt gebracht. ‘Wat zijn jullie vrouwen tegenwoordig toch geëmancipeerd. En vind ik dat erg? Nee!’ Aangekomen bij het Mauritshuis pakt meneer Van Steijn zijn digitale camera erbij om zijn favoriete schilderijen vast te leggen. ‘Dan kan ik morgen zien wat ik vandaag allemaal beleefd heb.’ Isabelle en meneer Van Steijn praten over wat hen verwondert in de schilderijen en hoe bijzonder knap sommige details geschilderd zijn.
Op de terugweg zegt meneer van Steijn: ‘Het was de leukste prijs die ik ooit gewonnen heb.’ Hij heeft erg genoten van het museumbezoek en wil vaker met Isabelle op pad. ‘Je contract is verlengd,’ zegt hij met een grote glimlach. Isabelle stemt lachend in. ‘Als ik thuis ben hang ik de tekening die u mij vandaag gaf aan de muur. Ik maak er een foto van zodat u het de volgende keer kunt zien.’ Meneer van Steijn zwaait ons uit totdat we uit het zicht verdwenen zijn.
Wilt u ook hulp van een SeniorenStudent? Schrijf u in en ga direct op zoek!
