‘Ik hoop dat er ook zoiets als SeniorenStudent bestaat als ik zelf later oud ben’
‘Hoi, kom binnen! Hier aan de rechterkant kun je je jas ophangen.’ Richard (26 jaar, student Sociologie) opent de deur van het appartement van Ruud. Hij is net vanuit de universiteit hierheen gefietst. Ruud (82) zit in de stoel aan het raam. ‘Heb je je bestelling al doorgegeven aan Richard? Dan schenkt hij even wat te drinken in.’
Terwijl Richard thee zet, vertelt Ruud dat hij SeniorenStudent zo’n goed concept vindt.
Tot vijf jaar geleden was hij nog volop werkzaam met opdrachten in het bedrijfsleven, toen hij wegens gezondheidsredenen per direct moest stoppen. Omdat hij graag contact wilde houden met jonge mensen die volop in het leven staan, ging hij op zoek en kwam uit bij SeniorenStudent. ‘Ik heb jullie op internet gevonden, met mijn iPad.’
‘Als je ouder wordt, blijf je snel achter op alles wat er gebeurt in de wereld.’ Maar dat is niks voor Ruud, hij blijft graag op de hoogte. Het contact met Richard helpt hem daarbij. ‘Ik vind het erg interessant om te zien hoe hij in het leven staat en denkt over dingen. Dat is natuurlijk een wereld van verschil met hoe ik als student in het leven stond, bijna zestig jaar geleden.’
Ook voor Richard brengt het contact met Ruud nieuwe inzichten: ‘Ik merkte dat ik als student erg in mijn eigen wereldje leefde en weinig contact had met andere groepen in de samenleving.’ Bij zijn studie Sociologie wordt er veel aandacht besteedt aan problemen in de maatschappij, zoals de veranderingen in de zorg. ‘Ik hoop dat er ook zoiets als SeniorenStudent bestaat als ik zelf later oud ben. Daarom dacht ik: laat ik bij mezelf beginnen en me nu aanmelden.’
Ze hadden vanaf het eerste moment een klik. Ruud: ‘Richard kwam binnen en noemde me meteen Ruud. Dat vond ik erg plezierig.’ Ruud vertelt dat ze goed kunnen praten over maatschappelijke onderwerpen, geschiedenis en actualiteiten.
‘We kunnen het ook lang hebben over zwaardere filosofische onderwerpen, vult Richard aan. Vorige keer is Richard meegegaan naar het ziekenhuis, waar Ruud met verschillende specialisten een afspraak had. Dat duurde langer dan verwacht. ‘Richard werd ongeduldig en begon heen en weer te lopen. Dat herken ik wel, dat zou ik vroeger ook gedaan hebben,’ lacht Ruud.
Binnenkort gaat Ruud oefenen om weer te lopen met een rollator. Richard zal dan meegaan om hem te helpen. ‘Eerst het stoepje heen en weer en als dat lukt een rondje om het hele flatgebouw.’ Ruud kijkt Richard aan en zegt: ‘Als je nou ook nog je rijbewijs gaat halen, dan kunnen we ook eens tochten gaan maken.’ Richard lacht: ‘Als student in Amsterdam heb je eigenlijk geen rijbewijs nodig, maar voor Ruud zal ik het toch maar eens gaan doen.’
